ΤΟ ΚΑΔΡΟ

Τη νύχτα ο πατέρας
κατεβαίνει από το κάδρο
γλιστρά στο παγωμένο πρεβάζι 
και ξαγρυπνά στο μαξιλάρι μου.
Ρωτά για τη μητέρα
με κείνα τα ημιτελή λόγια
που άφησε πάνω στο κομοδίνο του
κι όλο σκουπίζει τ' αλμυρό δάκρυ
που σταλάζει από καιρό στο σπιτικό του.
Κουρδίζει το ρολόι του
στο χέρι του εγγονού
κι όλο του λέει αστεία.
«Γιατί μας άφησες», ρωτώ.
Τύλιξε τα λόγια του με τη σιωπή
τα σφούγγισε στην κούπα
με το κόκκινο κρασί
κι άξαφνα μου 'σφιξε το χέρι
και ανέβηκε αθόρυβα
-μη με ξυπνήσει-
και πάλι στον αθάνατο κισσό.
Ο πατέρας πάντοτε αγαπούσε την αλήθεια.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

Τις νύχτες ανάβαμε φωτιές,
στήναμε τριγύρω τα κορμιά μας
κι ακούγαμε τις ιστορίες του ανέμου
με τα ζύγια του αστάθμιστα 
στα χέρια της θάλασσας.

Καιρός να κατακλιθείτε, μας φώναζε,
καιρός να σταματήσουν οι δούλοι
να κείτονται νεκροί.
Καιρός να αγκαλιάσετε τους συντρόφους σας,
να τους ταΐσετε με το πρώτο χιόνι,
σαν γυρίσουν από τον Άδη νηστικοί.

Κάθε φωτιά μια μεθυσμένη γιορτή
για τον αγριεμένο φόβο 
στο στήθος της παπαρούνας.
Κάθε ιστορία μια θυσία στα άστρα,
μάρτυρες από ψηλά
και κρατούν τα σάβανα.

Κάθε νύχτα προπορεύεται 
μια μετακινούμενη άμμος,
αιωρείται γύρω από τη φωτιά
και κηδεύει τον προδήμιό της 
με ξέφρενα «εάλω».

                                                   23/4/2017 Καλλιόπη Δημητροπούλου

ΟΡΙΖΟΝΤΙΩΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕΤΩΣ

Δημοσιεύτηκε στο Λογοτεχνικό  http://www.bonsaistories.gr/%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%89%CF%83-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B5%CF%84%CF%89%CF%83/ 

 

«Ο Επαίτης»  Γλυπτό του Λουκά Δούκα

Ένα οριζοντίως, από άλφα με επτά γράμματα. «'Αστεγος», αρμόζει και το «άνεργος». Τέσσερα καθέτως, από έψιλον με επτά γράμματα. «Επείγον», συνάδει και το «επαίτης». Δύο οριζοντίως, πέντε γράμματα από πι. «Πενία» σε καθολική ισχύ, εύρος και διάσταση. Οριζοντίως η οδός Ευτυχίδου, καθέτως η Σπύρου Μερκούρη, εστιάζοντας ακριβώς στη γωνία. Οριζοντίως καθήμενος άστεγος από Π με δέκα γράμματα. Καθέτως τα καρφιά της βροχής, ο βοριάς της αναλγησίας, η αναλγησία του Βορρά. Καθέτως οι επιγραφές της καταναλωτικής απραξίας και εντελώς εγκαθέτως, οι εγκάθετοι της εκάστοτε εξουσίας με την αποδόμηση της τσέπης μας. Τόσοι επίορκοι γρίφοι και όλοι επιλύονται στο θυσιαστήριο των αδυνάτων. Έξι καθέτως από όμικρον με επτά γράμματα. «Όνειδος». Πέντε οριζοντίως με μελανά γράμματα σε πληθυντικό. «Οδύνες», της δυστοκίας, της βαρβαρότητας και ενίοτε του εκούσιου θανάτου. Και ο άνθρωπος;  Ακούσια, να σοδομίζεται από φαύνους ανά τον κόσμο κρατούντες, οριζοντίως και ως επί το πλείστον καθέτως.   

                                                                23/12/2017