Translate

Σάββατο 14 Απριλίου 2018

ΣΤΟΥΣ ΑΙΘΕΡΕΣ


Σκυριανή η θάλασσα
που χειροφίλησες στ΄απόσκιο σου.
Ποιας γοργόνας αγκαλιά
λιμπίστηκε το γέρμα σου;
Ποια κοχυλόπετρα
τη νιότη και την ομορφάδα σου;
Στις εσχατιές γεννήθηκες
εκεί που ισιώνει ο αετός
κι αποκοιμιέται ο γλάρος
εκεί που ο  Όλυμπος καλπάζει
δεσποτικά στους ουρανούς του.
Εκεί και η μάνα σου 
στ' αγνάντι για τον ήλιο
ψηλά στο Μορφοβούνι
σε νανουρίζει 
με της μοίρας της κακοτυχιάς 
την κοφτερή την πέτρα.

 (Στη μνήμη του σμηναγού Γιώργου Μπαλταδώρου)

Η ΠΑΡΑΜΑΝΑ

Δημοσιεύτηκε https://tovivlio.net/%CE%B7-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%AC%CE%BD%CE%B1/

Επιστρέφω τα μαλλιά μου στη θέση τους
τούτος ο αέρας δε λέει να κοπάσει
υφίσταται του έσω βίου εξοχές.
Εξέχει η πτώση των κρύων εποχών
της νυχτερινής βάρδιας το κασκέτο.
Η πένα μου εξέχει -σκληρό νυστέρι-
μετρά σταγόνες από οξύ στο δέρμα
καρφώνει πρόκες από τρυφερότητα
σε κρύα μάγουλα 
χειμώνα με ξεβράζει στα βράχια της.
Μια θηλυκή παραμάνα έχω πάντα
ραμμένη στο πανωφόρι μου.
Κάποιοι, ποίηση, την είδαν.
Είπαν, πως αφήνει 
μια κάποια ζέση στον κόσμο 
-αρσενικός στο πρόσημο-
που έχει πάντα στη βάση του τον πόνο.
Τι να σας πω. Εγώ πάντως μόνο 
πάνω σε παλίρροιες περπατώ.