Δημοσιεύτηκε στο λογοτεχνικό περιοδικό
http://www.antiepilogou.gr/show_work.php?id=1159
Κι όταν και η αδρεναλίνη
είχε όλη καταναλωθεί
άρπαξα την ηττοπάθειά μου
την τίναξα μ' ορμή μέσα στις φλόγες
ως ύστατη προσπάθεια σωτηρίας
κι εκείνη
πάλεψε να γενεί ασπίδα μου
θέριεψε
αντάριεψε
και λιποτάκτησε
τοίχο τοίχο
κουφάρι το κουφάρι
κουφάρι το κουφάρι
ερείπιο γιαπί
κι έγλειψε και τον αιγιαλό
κι έγλειψε και τον αιγιαλό
Στις γυάλινες τούτες ώρες
τρυπώ μονάχα ουρανό
αναπνέω
επικήδειες πνοές Αυγούστου
αλίμονο
κι οι αχτίδες του ήλιου
ανελέητα καρατομούν
Γύρισα πίσω
με ματωμένο το κεφάλι
κοίταξα τη νέγρα οθόνη:
η πόλη δαμάσκηνο γυναίκα
και αιμορραγεί
SOS
ένα σχολιό
ένα χαμόγελο
SOS
μια μάνα
ένα παιδί
ένα άπνοο παιδί.
© Κ.Δ 1/8/2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου