Δημοσιεύτηκε στο λογοτεχνικό http://tovivlio.net/%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CF%8E%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B9%CF%8C%CF%80%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%BF/
Σκυφτός ο ορίζοντας
το βλέμμα του ρίχνει
στων ανέμων τις θάλασσες.
Μετρώ το ελάχιστο φως,
της απουσίας το χάραγμα
στη πλάτη του βράχου.
Θαλασσινό πουλί μονάχο
στο πλέγμα του μόλου
περιπατητής στ΄απόβροχο
με δάκρια που μούχρωσαν στ΄αγιάζι.
Και μεγαλώνουν τα βράδια
κάτω από του φεγγαριού
το κοίλο κάτοπτρο
εκεί που φωλιάζουν τα ηφαίστεια
και κοκκινίζει από μοναξιά η άνοιξη.
Σε κάποιο κομμάτι ουρανού
κατοικεί ένα γαλήνιο σύννεφο.
4/5/2016 Καλλιόπη Δημητροπούλου
Σκυφτός ο ορίζοντας
το βλέμμα του ρίχνει
στων ανέμων τις θάλασσες.
Μετρώ το ελάχιστο φως,
της απουσίας το χάραγμα
στη πλάτη του βράχου.
Θαλασσινό πουλί μονάχο
στο πλέγμα του μόλου
περιπατητής στ΄απόβροχο
με δάκρια που μούχρωσαν στ΄αγιάζι.
Και μεγαλώνουν τα βράδια
κάτω από του φεγγαριού
το κοίλο κάτοπτρο
εκεί που φωλιάζουν τα ηφαίστεια
και κοκκινίζει από μοναξιά η άνοιξη.
Σε κάποιο κομμάτι ουρανού
κατοικεί ένα γαλήνιο σύννεφο.
4/5/2016 Καλλιόπη Δημητροπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου