Translate

Κυριακή 23 Μαΐου 2010

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΦΙΛΩΝ

Το βλέμμα τρέχει γητευτής
ηχώ ανθός του Μάη
μεσημεριού ζεστό κορμί
χαράς του ήλιου αντάμωμα
φίλοι ερωτεμένοι σωθικά
ρόδα μου κρίνα
μορφές ψυχές καθάριες
κι ο ουρανός χαμογελά
κι η γη χειροκροτούσε
κυπαρισσένιο ανάστημα
αδράχνει την ψυχή
κι ανάβρυζε τόση ομορφιά
και τόση καλοσύνη
δεν τους βαραίνει ο ''Σταυρός''
ο πόνος σφύριζε ξωμάχος
ασάλευτη λιποταχτά η θλίψη
το βλέμμα γνέφει νικητής
ηχώ γιγάντωσε
συλλογικό τραγούδι.

(γράφτηκε για τους πιο ωραίους Ανθρώπους,
τους πιο δυνατούς μαχητές της ζωής)
http://www.facebook.com/pages/Palmos/129964313700805
Κ.Δ 20/5/2010 ©

Κυριακή 2 Μαΐου 2010

ΛΙΟΓΕΝΝΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Με ξύπνησαν νωρίς οι αγρύπνιες μου
ξεχύθηκα στο μπαλκόνι
τα βλέφαρα πινέλο

Μόλις ξημέρωνε ζωγραφιστά
απ΄όλες τις γραμμές τ' ορίζοντα
ο Σελενίκος* γελαστός
νωχελικά μού κλείνει μάτι
σιμά του η Ανατολή
ρουφάει  δειλά το υγρό του δάκρυ
στο Βαρκό* τρεχούμενα νερά
στήνουν χορό με τα βατράχια
κροάσματα ξεφωνητά
στ΄ανάκρουσμα της νύφης μέρας
ο ήλιος άρχοντας φλερτάρει
με το Μαζέικο* λοφίσκο
στήνοντας κουβεντολόι
με του Αηλιά* τα λιόδεντρα
μηνύματα εικαστικά
στο παραθέρισμα του νου
για το λιογέννητο
της φύσης
 -της ζωής μας-

Ρούφηξα μια γουλιά
απ΄το φλυτζάνι της
Δροσιά καλημέρα
Ξημέρωσε
από  παντού
γειτονιές καλημέρες.

*(τοποθεσίες στη γενέτειράμου)
Κ.Δ.
22/8/1994 ©

Παρασκευή 23 Απριλίου 2010

ΜΑΥΣΩΛΕΙΟΝ "Η ΝΥΞ"


Δημοσιεύτηκε στον λογοτεχνικό ιστότοπο http://tovivlio.net/%CE%BC%CE%B1%CF%85%CF%83%CF%89%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CE%BD-%CE%B7-%CE%BD%CF%85%CE%BE/

Το βλέμμα στραμμένο
στον πύρινο ορίζοντα
Μέρες τρεις
δίχως ήλιους
δίχως ήχους
δίχως φωνή
Μόνη η ελπίδα 
χαροπαλεύει
κι απόψε ίσως κι απόψε
η ανάσα ν΄αντέξει
τρεμοσβήνει 
ελπίζεις
ελπίζεις στους κρατούντες
"δε μπορεί θα μας σώσουν"
Προδοσία Φρίκη Ντροπή
Ελπίζεις στο Δία άνεμο
στη θεία τύχη
ελπίζεις στο θαύμα
Προδοσία Φρίκη Ντροπή
Αναπνέεις
τις τελευταίες γουλιές οξυγόνου...
Μυρίζεις τη φρίκη...
Χαϊδεύεις το θάνατο...
Μάνα γη τρέμεις
ο καπνός σα φίδι σε ζώνει
τα όνειρα τρίζουν
τα δέντρα βογγάνε
σκουριάζει το φως ολόγυρα
οι καμπάνες βαράνε δαιμονισμένα
ουρλιάζεις "βοήθεια"
η φωνή κόμπος
ουρλιάζεις "γιατί";
ο καπνός , οι φλόγες,
η βρεγμένη πετσέτα 
τα μάτια μου...
"Ζεις Αναπνέεις"
"Παιδί μου"
Ελπίζεις
ελπίζεις ακόμα
η σειρήνα 
επιτέλους ...η ζωή
σε προσπερνάει 
ένα ασθενοφόρο
δυο...τρία...ψάχνεις...
ψάχνεις...οι δικοί μου στις φλόγες
όλοι τριγύρω δικοί μου
Προδοσία Φρίκη Οργή


Με πρόδωσαν

Μου έκαψαν τις ρίζες μου
Μου ρήμαξαν τις μνήμες μου
Με σταύρωσαν ημέρα Κυριακή
Κρόνιε Λόφε
θάβεις στις στάχτες σου
το κορμί της Ολύμπιας γης
Γενέτειρα λίμνη Καϊάφα
λίμνη των ιαματικών ονείρων
στα σωθικά σου νερά σώζεις
τους πύρινους ναυαγούς σου
γατζωμένους σε μια σάπια βάρκα
Και να μήτρα γη
σε θυμήθηκαν
αεροπλάνα γαβγίζουν εναέρια
με ανάχρονες πτήσεις
σβήνουν τ΄αποκαΐδια
στο κουφάρι σου τ' άχαρο
ασελγούν
πάνω στο καμένο κορμί σου
"η αποτίμηση των ζημιών "
σού ψελλίζουν σαρκαστικά

Τραβάω την κουρτίνα
καταπίνω τα ισόβια δάκρυα
ανεβάζω ψηλά το κεφάλι
και σου υπόσχομαι:
"Θα σε αναστήσουμε
γιατί είμαστε ακόμα ζωντανοί"

(στην πυρόπληκτη Ηλεία του 2007)
Κ.Δ 2/9/2007