Translate

Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2015

Α! ΠΩΣ ΨΕΥΤΙΣΑΝ ΟΛΑ!

Δημοσιεύτηκε στο http://inner.gr/


” …Α! πώς ψεύτισαν όλα! Αφήσανε στους δρόμους τα χαλάσματα δεν τα προσέχει πια κανείς. Σέρνονται τα παιδιά ξυπόλυτα ούτε που τα γνωρίζουν οι μανάδες
Στους τάφους τα λουλούδια μαραθήκανε και τα σαπίζει η βροχή…”
[Σκυφτοί περάσανε…] Μανόλης Αναγνωστάκης

Ανεβήκαμε στις στέγες εξόριστοι
ν΄αγγίξουμε τα σύννεφα.
Κρεμαστήκαμε από τα τρεμάμενα χείλη τους
Οι παράδοξες ιστορίες τους στα ακροδάχτυλά μας
συλλογές πολλών σιωπών
Τ’ άστρα αμέτρητα
Κι ο χορός τους κρατά το ρυθμό
στο προσκεφάλι των παιδιών
Τα παιδιά που ονειρεύονται χαρταετούς
που τραγουδούν με τα τζιτζίκια στον κόρφο τους
και πετούν με το φτερό της πεταλούδας
Τα παιδιά που έχουν χάσει τον ύπνο τους
και τρέχουν εξόριστα στην καταιγίδα
Ανοίγουμε τα παράθυρα για να ταξιδέψουμε
με τα αραδοκύματα της θάλασσας
κι η θάλασσα πικρή μάς εκδικείται
Με των κοχυλιών τους ψιθύρους φτάνει στον ύπνο μας
το μοιρολόι απ’ τα θαλασσοπούλια:
“Τα παιδιά τα παιδιά μουσκεμένα στάζουν αρμύρα”
Κανείς δεν υποψιάστηκε τα μολυβένια στρατιωτάκια
στου παιχνιδιού τ’ αντάριασμα
που ορθώνονταν και δέρνανε τις παιδικές παλάμες
Ανυποψίαστες και οι μανάδες στριφοδέρνουν τη μπουγάδα
στη σκάφης το λιοπύρι
Μυριάδες χέρια της δουλειάς σαλεύουνε νυχθημερόν
Οι υψικάμινες γροθιές του μόχθου σφίγγουν γερά
και στάζουν τους καημούς τους στα νήπια προσκεφάλια:
“Τα παιδιά τα παιδιά των άγριων θαλασσών
και της ζωής εξόριστης”
Ο ναυαγός προσεύχεται στους φόβους του μεσίστιους
κι οι φόβοι του ξώκοιλαν γυμνοί στα ακροβράχια
Στα λαγούμια των βράχων και στων σπηλαίων τη μήτρα
οι νυχτερίδες σέρνουν τις κραυγές απ΄τα κλαψοπούλια
και των νεογνών τους το παγωμένο βλέμμα
Τα παιδιά των γκρεμών με τα τρεμάμενα χέρια
τρίζουν τα δόντια απ΄το φόβο
Στα έρημα τα οικόπεδα με τα συρματοπλέγματα
και τις τσουκνίδες
αλυχτάει το κατάδικο κλάμα τους
Το όραμα κρυφάκουγε
και σκούπισε το υγρό του δάκρυ
Αμόλυντο δάκρυ σταλάζει στων καιρών την αρμύρα
στην οργισμένη της ράχη κυλάει
και χαράσσει με κατακόκκινο αίμα
στου χρέους τη σάρκα τη λέξη
“Επείγον”.

8/10/2015 Καλλιόπη Ιωάν. Δημητροπούλου